Çalakiya nobedê ya li ser sînorê Qamişlo yê navçeya Nisêbîn ya Mêrdînê ku li dijî êrişên Tirkiyeyê û komên paramîlîter girêdayî wê yên li dijî Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê di roja 15’emîn de didome. Ji çalakgeran yek jê jî Emîra Er a 52 salî ye ku di sala 1997'an de ji ber zewacê hatiye gundê Girêsor ê Dêrika Mêrdînê. Dayika 5 zarokan Emîra Er, li gundê Çetelê yê navçeya Dirbesiyê ya bajarê Hesekê yê Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê ji dayik bûye û mezin bûye. 

 

‘EM XWEDIYÊ VÊ DOZÊ NE'

 

Emîra Er ku beşdarî çalakiya li ser sînor bû got: “Em bi gelê xwe, bi ax û ava xwe re li vir in. Rojava wekî parçeyekî jiyana me ye. Loma jî kes nikare vê ji destê me bigire. Mafê tu kesî tune ku vê jiyanê ji me re xerab bike. Nêzî 13 sal in em nikarin Rojavayê bibînin. Ji destpêka şer û vir ve deriyên sînor hatine girtin û me bêriya gelê xwe yê ku ji ber vê yekê di nava rewşeke dijwar de ye kiriye. Ev rewş di dilê me de mîna stiriyê asê bûye. Em xwediyê vê dozê ne. Di jiyana ku li ser me hatiye ferzkirin de em êşê dikişînin. Dêya min û xaltiya min mirin, lê ez nikaribûm biçim. Malbata min hemû zehmetî kişandin û wêran bûn, lê dîsa jî ez nikaribûm biçim. Em bi vê êşê dijîn. Dema em ji vir dinêrin ez 4 gavan jê dûr im lê bi sînor, leşker û kûçikan girtiye. Ev xak a bav û kalên me ye. Em ji Rustemê Zal vir ve li ser van axan dijîn. Mafê tu kesî tune ku me ji vir derxe û yên din li wir bi cî bike." 

 

Emîra Er ku şerên li cîhanê wekî "Yên bi hêz hewl didin di jiyana hov de qelsan bixwin" nirxand û got: "Dinya, demokrasî û biratî ne bi vî rengî ye. Madem hûn behsa biratiyê dikin; ger mala te xweş be, divê mala min jî bi qasî mala te xweş be. Çawa tu li mala xwe azad dijî, ez jî dixwazim wiha bijîm. Biratî, dostanî û cîrantî tenê bi vî awayî pêkan e. Di qesran de dijîn, lê gel nikare konan bibîne. Zivistanê di konan de di nav ax, av û heriyê de dijîn. Ma dinya vê nabîne? Ma mafên zarokên me nîn in? Em jî mirov in. Me tiştek ji kesî nexwestiye. Em tenê behsa mafê jiyanê dikin. Em jî dixwazin wekî mirovên asayî bijîn. Êdî bes e."

 

‘MAFÊ HER KESÎ HEYE KU XWE BI RÊ VE BIBE'

 

Emîra Er destnîşan kir ku gelên li Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê bi şev û roj li ber xwe didin û got ku di hevdîtinên xwe yên bi malbata xwe ya li Hesekê re bersiva "Em hemû bên kuştin jî em ê axa xwe neterikînin" girtiye. Emîra Er da zanîn ku gelên Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê ne li hêviya mûcîzeyekê ne û dixwazin bi modela rêveberiyê ya heyî bijîn û wiha got: “Ji bo vê jî pêwîstiya Rêveberiya Xweser bi mecliseke cuda û ya Sûriyeyê jî bi mecliseke cuda heye. Pêwîst e parlamenterên me jî beşdarî parlamentoya Sûriyeyê bibin. Em vê ne tenê ji bo xwe ji bo hemû gelên li Sûriyeyê dijîn dixwazin. Ji ber ku Sûriye welatekî kozmopolît e, ev daxwaz ji bo her gelî derbasdar in. Divê mafê wan ê xwerêveberiyê jî hebe û di rêveberiyên ku ava dikin de xwedî gotin bin."

 

‘ROJ ROJA YEKITIYÊ YE'

 

Emîra Er bi gotina nivîskarê kurd Cegerxwîn a “Eger em nebin yek, em ê herin yek bi yek” xîtabî kurdan û dostên wan kir û got: “Ji niha û pê de divê gelê kurd bibe yek. Îro ne roja hesabên biçûk e. Îro roja yekîtiyê ye. Divê kes nefikire ku em rojên xweş derbas dikin. Em di demên xerab re derbas dibin. Rastiyeke dijmin heye ku derdora me dorpêç dike û li destkeftiyên me digere. Îro roja serhildanê ye. Ji ber ku îro roja têkoşîna hebûn û tunebûnê ya gelê kurd e. Ji ber ku mase hatine danîn, pênûs derketine û em îro çi binivîsin dê di sedsala bê de mafên me bên parastin. Ger em şer nekin em ê sed salên din jî vê êşê bibînin. Lewma banga min ji hemû partiyên Kurdistanî re ev e; dıvö bıbın yek." 

 

Emîra Er ji Nisêbînê ber bi Qamişloyê nihêrî û wiha bang kir: 

 

“Welatê min, welatê min

 

Her hilmeke bistînim ji gûl û beybûnên te

 

Her firek av vexwim ji çem û kaniyên te

 

Her seyranekê ez derkevim di nav deşt û çiyayên te

 

Her nêrîneke binihêrim tenê li ser erdê te

 

Hêja ye ez hezar cara şehîd herim ji bo te.”

 

MA /Ahmet Kanbal - Omer Erdogan